ΣΧΟΛΕΙΑ

ς πρὸς τὰ σχολεῖα, συνολικὰ ἡ ἐπαρχία Πριγκηποννήσων τὸ 1925/1926 εἶχε σχολεῖα 4, μὲ μαθητὰς 234, μαθητρίας 220, σύνολον 454, διδασκάλους 7, διδασκάλισσας 6, τούρκους διδασκάλους 5.

Τὸ 1951/1952, μαθηταὶ 96, μαθήτριαι 107, σύνολον 203.

Τὸ 1961/1962, μαθηταὶ 107, μαθήτριαι 115, σύνολον 222.

Τὸ 1971/1972, μαθηταὶ 42, μαθήτριαι 41, σύνολον 83.

Τὸ 1981/1982, σύνολον 8.

Τὸ 1985/1986, μαθηταὶ 3, μαθήτριαι 1, σύνολον 4.

Τὸ 1988/1989, σύνολον 2.

Τὸ 1996/1997 σύνολον 6.    

Τὸ δὲ 2002/2003 σύνολον 4. 

ΚΟΙΝ. ΣΧΟΛΗ ΠΡΙΓΚΗΠOΥ

Ἡ πρώτη σχολὴ κτίσθηκε τὸ 1850 ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κοινότητα γιὰ νὰ προσφέρει στὰ παιδιὰ τὶς βασικὲς γνώσεις καὶ τὴν ἑλληνοχριστιανικὴ παιδεία.

Τὸ 1911 τὸ ξύλινο κτίριο κάηκε καὶ ἐπανακτίσθηκε ἕνα χρόνο ἀργότερα λίθινο (1912). Τὸ νέο κτίριο τῆς σχολῆς ἦταν μεγαλοπρεπὲς καὶ ἀρχοντικὸ οἰκοδόμημα. Εὑρισκόταν εἰς τὸν περίβολον τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Τὸ 1910 τὰ ἱστορικὰ βιβλία ἀναφέρουν ὅτι ἡ σχολὴ εἶχε 400 μαθητές, ἐνῶ τὸ 1961 μένει μὲ μόνον 120 παιδιά.

πὸ τοὺς παλιοὺς διδασκάλους καὶ διδασκάλισσες ἀναφέρονται τὰ ὀνόματα: Παπαρόδου, Οἰκονομίδης, Κυραϊδης, Χρῆστος Κοντογιάννης, Ἐμ. Λάζογλου, Σοφία Τεργιακίδου, Ἀρίστη Δενδρολιβάνου, Ἀθηνᾶ Πάνου.

Διευθυντές: Δημήτριος Γεωργιάδης, Ἕλλη Τσάμου. Ὁ τελευταῖος διευθυντὴς τῆς Σχολῆς Πριγκήπου ὑπῆρξε ὁ ἀείμνηστος Χρῆστος Μαυροφρύδης (1962-1975).

πὸ τὸ 1963 ἄρχισε νὰ μειώνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν καὶ μετὰ τὸ 1974 εἶναι πολὺ αἰσθητὸς ὁ συνεχῶς φθίνων ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν τοῦ σχολείου.

πως τὸ σχολικὸ ἔτος 1978-1979, τὸ σχολεῖο ἀριθμεῖται σὲ 12 παιδιά, τὸ ἔτος 1986-1987, ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν εἶναι μόνο 4, ἐνῶ κατὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2001-2002 ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἀνέρχεται σὲ 8.

Σ’ ὅλα αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια τῆς ρωμηοσύνης, οἱ δύο νεαρὲς τότε δασκάλες, ἡ Βασιλικὴ Ξύδα καὶ ἡ Παναγιώτα Μπεκιάρη συνέχισαν νὰ διδάσκουν μὲ στοργὴ καὶ αὐταπάρνηση, τὰ παιδιὰ τῆς γενέτειράς των.

Στὸν μισὸ αἰῶνα περίπου τῆς εὐδόκιμης ὑπηρεσίας τους, ἡ Βάσω Ξύδα ὑπηρέτησε 47 συναπτὰ ἔτη (1955-2002), ἡ κ. Γιώτα Μπεκιάρη 45 ἔτη (1959-2004) καὶ ὑπῆρξαν πραγματικὲς διδασκάλισσες.

Πρόσφεραν ὁλοκληρωτικὰ τὸν ἑαυτὸ τοὺς στὴν παιδεία, παραμερίζοντας πολλὲς φορὲς τὴν προσωπικὴ καὶ οἰκογενειακή τους ζωή. Ἦταν ἀφοσιωμένες στὶς παιδικὲς ψυχὲς τῶν μαθητῶν, ὁδηγήτριες στὶς ἔρευνές των, στοργικὲς στὶς πλάνες τους, βραβεύτριες στὴν πρόοδό τους.

Δίκαια λαμβάνουν θέση μεταξὺ αὐτῶν ποὺ ἀφιέρωσαν τὴ ζωή τους γιὰ νὰ προσφέρουν πνευματικὴ τροφὴ στὶς κάποτε παιδικὲς καὶ νεανικὲς ψυχές.

Ἡ Κοινότητα Πριγκήπου, θέλοντας νὰ ἐκφράσει τὶς θερμὲς εὐχαριστίες της καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη της πρὸς τὶς σεβαστὲς διδασκάλισσες πραγματοποίησε τιμητικὴ ἐκδήλωση, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀποχώρησή τους ἀπὸ τὴν ἐνεργὸ ὑπηρεσία στὸ σχολεῖο τῆς Πριγκήπου. Ἔτσι, τὸ Ἰωβηλαῖον ἑορτάσθηκε στὶς 14 Αὐγούστου 2005 μετὰ τὸν πανηγυρικὸ ἑσπερινὸ στὴν ἐκκλησία τῆς Πριγκήπου.

Τὴν τελετὴ εὐλόγησε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης Ἅγιος Πριγκηποννήσων. Μὲ τὴν παρουσία τους τίμησαν τὴν ἐκδήλωση, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου, τοῦ Ἁγίου Δέρκων, ἄρχοντες ὀφφικίαλοι, πρόεδροι καὶ ἐκπρόσωποι τῶν ὁμογενειακῶν ἱδρυμάτων, ἐκπαιδευτικοί, ὁ Σύλλογος Πριγκηπιανῶν Ἀθηνῶν, φίλοι, μαθητὲς καὶ μαθήτριες τῶν τιμωμένων.

Σήμερα διδάσκουν στὴ σχολὴ δύο νέοι ἐκπαιδευτικοί, ὁ Στέλιος Καραγιάννης καὶ ἡ Βικτωρία Νάτση. Ἡ δεύτερη μάλιστα, εἶναι γόνος Πριγκήπου.

Δυστυχῶς ἀπὸ τὸ σεισμὸ τῆς 17ης Αὐγούστου τοῦ 1999 καὶ τὸ ἱστορικὸ σχολικὸ κτίριο ὑπέστη σοβαρὲς ζημιὲς ὅταν πλέον δὲν ἐπιτρέπεται ἡ λειτουργία του. Οἱ λιγοστοὶ μαθητές, παρακολουθοῦν τὰ μαθήματα σὲ κτίριο ποὺ εἶναι ἰδιοκτησία τῆς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων.

Γόνοι Πριγκήπου ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὰ θρανία τοῦ σχολείου τῆς γενέτειράς των καὶ ἀναδείχθηκαν στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀποστολή των, στὶς ἐπιστῆμες καὶ τὶς τέχνες, μποροῦν νὰ ἀναφερθοῦν οἱ ἑξῆς:

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Φώτιος Β´ ὁ Μανιάτης (1929-1935)
Μητροπολίτης Πριγκιποννήσων Συμεὼν Ἀμαρίλλιος
Μ
ητροπολίτης Σερρῶν καὶ Νιγρίτης Μάξιμος Ξύδας
πίσκοπος Συνάδων Διονύσιος Σακάτης.

ατροί: Ἰωάννης Τσόβολος, Γιῶργος Χατζόπουλος, Σπύρος Σπέγγος, Ἰωσὴφ Γιαλόγλου.

δοντίατροι: Θεόδωρος Νικολαΐδης, Ζωὴ Κεφάλα, Κωνσταντῖνος Μουγκρίδης.

Δικηγόρος: Ἀθηνᾶ Χατζοπούλου.

Πολιτικὸς Μηχανικός: Νικόλαος Νικολαΐδης.

ρχιτέκτων: Χαράλαμπος Τογκαλίδης, Ἀχιλλέας Καϋβάνο.

Χημικός: Ζωὴ Ξενάκη.

λεκτρομηχανικοί: Ἀριστοκλῆς Σπέγγος, Σταμάτιος Φιστέδης.

Ζωγράφος: Κλεάνθης Παντιᾶς.

Μουσικός: Παντελὴς Τζίτρας.

πὸ τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς ξεχωρίζει ἡ φυσιογνωμία τοῦ Δημητρίου Φραγκοπούλου, Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ τέως Λυκειάρχου τοῦ Ζωγραφείου.

πίσης μποροῦν ν᾽ ἀναφερθοῦν τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχόντων ὀφφικιάλων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων, γόνων Πριγκήπου:

Εἶναι οἱ ἀείμνηστοι:

Νικόλαος Νικολαΐδης – Ἄρχων Πρωτέκδικος,
Κ
ωνσταντῖνος Κούμπης – Ἄρχων Ρεφερενδάριος,
Νικόλαος Ξύδας – Ἄρχων Πρωτοψάλτης.

κ τῶν νεοτέρων μποροῦμε ν᾽ ἀναφέρουμε τὰ ὀνόματα:

Νικόλαος Κεφάλας – Ὀδοντίατρος,
Εἰρήνη Νότη – Δικηγόρος,
Βικτωρία Λαιμοπούλου – Εὐθαλία Νανᾶ – Ἐκπαιδευτικοί,
πόστολος Πορίδης, Ρίκα Μπεκιάρη Παντελάρα – Ἀρχιτέκτονες.