ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Ἡ Ὀρθόδοξος Κοινότης τῆς Ἀντιγόνης ἀριθμεῖ σήμερον περὶ τοὺς 25 πιστούς, μονίμους κατοίκους αὐτῆς. Ἔχει περικαλλὴ ἱερὸν ναόν, τιμώμενον εἰς τὴν μνήμην τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας κάρας τοῦ Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τὸ ἐπ’ ὀνόματί του ἱερὸν ἁγίασμα καὶ τὸν ἱερὸν νεκροταφειακὸν ναόν. Ἱερεὺς 1.

Κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς πανηγύρεως, 29 Αὐγ. 1999, ἑωρτάσθη ἡ 100ετηρίς ἀπὸ τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Τῆς θείας λειτουργίας προέστη ὁ ΚΠόλεως Βαρθολομαῖος.

Εἰς τὸν ὑψηλὸν λόφον αὐτῆς ὑπάρχει ἡ ἱερὰ μονὴ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τοῦ Θεοκορυφώτου. Εἰς δὲ τὰς ὑπωρείας τοῦ λόφου εὑρίσκεται ἡ ἱερὰ μονὴ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Καρύπη, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς τὴν ἱερὰν μονὴν τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου εἰς τὴν Πελοπόννησον.

Ἱερεπιστάται:

Διονύσιος Παϊκόπουλος,
Κωνσταντῖνος Παϊκόπουλος,
Δημήτριος Ἀγγελίδης.

Εις τὸ κοινοτικὸν σχολεῖον τὸ 1923 ἐφοίτων συνολικὰ 69 μαθηταί.

Τὸ 1925/1926 εἰς τὴν Ἀντιγόνην ὑπῆρχε πεντατάξιος μικτὴ δημοτικὴ ἀστικὴ σχολή, μὲ ἀριθμὸν μαθητῶν 23, μαθητριῶν 23, συνολικὰ 46, μὲ διδάσκαλον 1, διδασκαλίσσας 2 καὶ Τοῦρκον διδάσκαλον 1.

Τὸ 1933, σύνολον 68 μαθηταί.

Τὸ 1951-1952 τὸ σχολεῖον εἶχε μαθητὰς 12, μαθητρίας 19, σύνολον 31.

Τὸ 1961/1962, μαθηταὶ 12, μαθήτριαι 9, σύνολον 21.

Τὸ 1971/1972, μαθηταὶ 2.

Τὸ σχολεῖον ἔκλεισε τὸ 1974.

π. Κωνσταντῖνος Παϊκόπουλος

ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ὑπό τοῦ Ἄρχοντος Ἀντωνίου Παριζιάνου

Ἡ Ἀντιγόνη εἶναι ὕστερα ἀπὸ τὴν Πρώτη τὸ δεύτερο στὴ σειρά, ἐρχόμενοι ἀπὸ τὴν πόλη, κατοικημένο νησὶ τῆς Προποντίδας. Εἶναι πευκόφυτο καὶ ἔχει ἔκταση περίπου χίλια πεντακόσια τετραγωνικὰ μέτρα. Ἡ τουρκική του ὀνομασία εἶναι «ΜΠΟΥΡΓΚΑΖ» καὶ σημαίνει τεῖχος.

Στὸ κέντρο τῆς κατοικημένης περιοχῆς τοῦ νησιοῦ δεσπόζει ὁ μεγαλοπρεπὴς Ἱ. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν παράδοση κτίσθηκε περίπου τὸ 841 ὀπὸ τὴν αὐτοκράτειρα Θεοδώρα, πάνω ἀπὸ τὴν κρύπτη τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Ὕστερα ἀπὸ τὴν ἅλωση τῆς πόλης, ὁ Ναὸς ἀνακαινίστηκε 2 φορὲς τὸ ἔτος 1759 καὶ τὸ ἔτος 1817. Στὶς 28 Ἰουνίου 1894, κατὰ τὸ μεγάλο σεισμό, ὁ Ἱ. Ναὸς χώρισε στὰ δύο καὶ ἦταν ἀδύνατη ἡ ἐπιδιόρθωσή του. Οἱ Ἀντιγονιῶτες ἀναδύθηκαν σὲ μεγάλο ἀγῶνα γιὰ νὰ ξαναχτίσουν τὸ ναό τους καὶ ὀργάνωσαν μεταξύ τους ἔρανο. Τελικὰ μὲ τὴ μεγάλη δωρεά τοῦ Μ. Εὐεργέτη Δημητρίου Παντζίρη καὶ ἀρχιτέκτονα τὸ γαμπρὸ του Νικόλαο Δημάδη, γιὸ τοῦ ἀρχιτέκτονα τῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολὴς Κωνσταντίνου Δημάδη, ἀνεγείρεται μεγαλοπρεπῶς ὁ Ἱ. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ταεγκαίνια τοῦ Ναοῦ ἔγιναν στὶς 11 Ἰουλίου 1899 μὲ τελετάρχη τὸν π. ΚΠόλεως Πατριάρχη Νεόφυτο, ὁ ὁποῖος ἐφησύχαζε στὴν Ἀντιγόνη.

Τὸ ἔτος 1999 χοροστατοῦντος της Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου γιορτάστηκε ἡ ἑκατονταετηρίδα τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱ. Ναοῦ, ἀλλὰ δυστυχῶς ἰσχυρὸς σεισμὸς καὶ πάλι ἐπέφερε σοβαρὲς ζημιὲς στὸν Ἱ. Ναό.

Πλησίον τοῦ Ἱ. Ναοῦ ὑπάρχει τὸ Ἱ. Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τὸ ὁποῖο ἔλεγαν ὅτι ἄλλοτε συγκοινωνοῦσε μὲ τὴν κρύπτη τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου.

Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ὁ Ὁμολογητὴς κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς εἰκονομαχίας ἔρχεται σὲ ρήξη μὲ τὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο καὶ ἐξορίζεται στὴν Ἀντιγόνη τὸ ἔτος 833 σὲ μιὰ ὑπόγεια φυλακή. Ὁ Μεθόδιος ἔμεινε ἐδῶ φυλακισμένος ἐπὶ 7 περίπου ἔτη. Ἡ κρύπτη του σώζεται μέχρι σήμερα κάτω ἀπὸ τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου.

Ὁ δεύτερος σὲ μέγεθος Ἱ. Ναὸς τοῦ νησιοῦ εἶναι ὁ Ι. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ὁ ὁποῖος εἶναι τὸ καθολικόν τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρύπη, ἡ ὁποία ὑπαγόταν στὴ Ἱ. Μονὴ Μεγάλου Σπηλαίου. Κτίσθηκε πιθανὸν τὸν 17ο αἰῶνα καὶ ἀνακαινίστηκε ριζικά, ὅπως ἀναφέρεται σὲ ἐπιγραφὴ τοῦ ναοῦ στὶς 12 Μαρτίου 1805.

Στὴν πανοραμικὴ κορυφὴ τοῦ νησιοῦ δεσπόζει ἡ Ἱ. Μονὴ τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Παλαιότερα ὑπῆρχε ἀρχαῖος ναὸς τοῦ Διὸς καὶ ἐπ᾽ αὐτοῦ κτίσθηκε τὸ καθολικόν τῆς Ἱ. Μονῆς. Μὲ διαταγὴ τοῦ Σουλτάνου κατεδαφίστηκε καὶ σὲ τμῆμα τοῦ παλαιοῦ ναοῦ κτίστηκε ὁ σημερινὸς διατηρούμενος Ἱ. Ναὸς τοῦ ὁποίου τὰ ἐγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στὶς 22 Ἰουνίου 1869.

Δίπλα στὴν Ἱ. Μονὴ ὑπάρχει τὸ Νεκροταφεῖον τῆς Κοινότητας Ἀντιγόνης καὶ ἐντὸς αὐτοῦ τὸ παρεκκλήσιον τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ.

Η ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ:

Τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τῆς Ἀντιγόνης ἱδρύθηκε τὸ ἔτος 1891 καὶ λειτούργησε ὡς Ἀρρεναγωγεῖο καὶ Παρθεναγωγεῖο. Καταστράφηκε στὸ σεισμὸ τοῦ 1894 καὶ ἐπανιδρύθηκε στὴ σημερινή του θέση στὸ οἰκόπεδο ποὺ δώρισε ἡ μεγάλη εὐεργέτιδα τῆς κοινότητας Μαρία Χατζηλουκᾶ, τὸ ἔτος 1905. Λειτούργησε κανονικὰ μέχρι τὸ 1974 καὶ ἀπὸ τότε παραμένει κλειστὸ ἐλλείψει μαθητῶν.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ:

Σήμερα οἱ μόνιμοι ὁμογενεῖς κάτοικοι τοῦ νησιοῦ εἶναι περίπου 20 ἄτομα. Τοὺς θερινοὺς μῆνες ὅμως μαζὶ μὲ τοὺς παραθεριστὲς ἀνέρχονται περίπου σὲ 300 ἄτομα. Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου λειτουργεῖ τακτικὰ κάθε Κυριακὴ καὶ σὲ ὁρισμένες ἑορτές. Ἱερατικῶς Προϊστάμενος τῆς Κοινότητος εἶναι ὁ π. Ἀνδρέας Καλαϊτζῆς. Τοὺς θερινοὺς μῆνες ἐκτελεῖ καθήκοντα ἱεροψάλτου ὁ κ. Ἀντώνης Παριζιάνος καὶ τοὺς χειμερινοὺς ἡ κ. Αἰκατερίνη Βόλη, ἡ ὁποία ἐκτελεῖ καὶ καθήκοντα ἐπιστάτριας τοῦ Ναοῦ καὶ εἶναι γόνος τοῦ νησιοῦ.

Ἡ Ἀντιγόνη εἶναι πανέμορφη καὶ προσφέρει μιὰ ἤρεμη καὶ εἰδυλλιακὴ ζωὴ στοὺς κατοίκους της. Κυρίως τοὺς θερινοὺς μῆνες τὸ νησὶ σφύζει ἀπὸ παραθεριστὲς καὶ παρουσιάζει μιὰ ζωντάνια, ἡ ὁποία χάνεται τὸ χειμῶνα.

Τετάρτη, 1 Ἰανουαρίου 2003- Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΑΡΙΖΙΑΝΟΣ,
Καθηγητής